طراحی تابلو برق صنعتی

طراحی تابلو برق چیست؟

بعد از مرحله اول که تحلیل نیازهای مشتری است نوبت به طراحی تابلو می شود که این مرحله را باید با دقت زیاد انجام داد.بررسی تمامی تجهیزات درون محل نصب تابلو برق، بررسی متراژ، ولتاژ تجهیزات، شرایط اقلیمی تمام این موارد را باید با دقت طبق نیاز مشتری محاسبه کرد.

اصول طراحی تابلو برق:

۱.تجزیه و تحلیل بار:

یکی از مراحل مهم در طراحی تابلو برق که به شما کمک می‌کند تا نیازهای باریکه برقی سیستم را شناسایی کنید و از تجهیزات صحیح و مناسب برای تأمین این بارها استفاده کنید. در زیر به برخی از مفاهیم اساسی مربوط به تجزیه و تحلیل بار در طراحی تابلو برق اشاره می‌کنم:

۱.۱ شناسایی بارها:

در این مرحله، ابتدا باید تمامی بارهای موجود در سیستم برق را شناسایی کنید. که شامل بارهای روشنایی، بارهای موتوری، بارهای گرمایی و سایر بارهای موجود در سیستم است.

۲.۱ تعیین مقدار بارها:

بعد از شناسایی بارها، باید مقادیر و ویژگی‌های آنها را تعیین کنید.

۳.۱ تجمیع بار:

در این مرحله، بارهای مختلف را با هم تجمیع می‌کنید تا بار کل سیستم برق را به دست آورید. این کار به شما کمک می‌کند تا توان مجموعی مورد نیاز برای سیستم برق را محاسبه کنید.

۴.۱ انتخاب تجهیزات:

بعد از محاسبه بار کل سیستم برق، باید تجهیزات مناسب را برای تأمین این بارها انتخاب کنید. این شامل انتخاب سیستم توزیع، مدارک حفاظتی، قطعات اتصال و سایر تجهیزات مورد نیاز است.

۵.۱ محاسبه سیم‌کشی و حفاظت:

در این مرحله، براساس بارهای محاسبه شده، باید سیم‌کشی و حفاظت مدارهای برقی را محاسبه کنید. این شامل انتخاب سیم‌ها، محاسبه سایز سیم‌ها بر اساس جریان، محاسبه محافظت‌های حفاظتی مانند مدارک حفاظتی و رله‌ها است.

۶.۱ بررسی تأثیرات دیگر:

در نهایت، باید تأثیرات دیگری مانند افزایش حرارت، ولتاژ ناپایدار و افت ولتاژ را در نظر بگیردتا از عملکرد صحیح سیستم برق اطمینان حاصل کنید. این مرحله بسیار حیاتی است زیرا انتخاب نادرست تجهیزات می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند بار زیاد، افت ولتاژ، حرارت زیاد و خرابی تجهیزات شود. بنابراین، تجزیه و تحلیل دقیق بار در طراحی تابلو برق برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم برق بسیار مهم است.

۲.تعیین سایز هادی‌ها یا سیم‌ها

در طراحی تابلو برق بر اساس جریانی که از آنها عبور می‌کند و همچنین ضریب نوسان و در نظر گرفتن استانداردهای مربوطه انجام می‌شود. در زیر، مراحل مهم برای تعیین سایز هادی‌ها را بررسی می‌کنیم:

۱.۲ شناسایی جریان:

ابتدا باید جریان مورد نیاز برای هر مدار را شناسایی کنید. این شامل جریان بارهای روشنایی، موتورها، دستگاه‌های الکتریکی و سایر تجهیزات موجود در تابلو است. جریان مورد نیاز می‌تواند بر اساس مشخصات فنی تجهیزات (مانند توان، ولتاژ، ضریب قدرت و جریان مصرفی) تعیین شود.

۲.۲ محاسبه جریان مجاز:

بعد از شناسایی جریان مورد نیاز، باید جریان مجاز برای سیم‌ها را محاسبه کنید. جریان مجاز نشان دهنده حداکثر جریانی است که سیم می‌تواند بدون خطر خرابی و با رعایت استانداردهای ایمنی و حفاظتی، تحمل کند. استفاده از جداول استاندارد مانند جدول NEC در ایالات متحده یا جدول IEC در اروپا معمول است.

۳.۲ در نظر گرفتن ضریب نوسان:

هنگام تعیین سایز سیم، باید ضریب نوسان را نیز در نظر بگیرید. ضریب نوسان (diversity factor) نشان دهنده این است که آیا تمام بارها به طور همزمان فعال هستند یا خیر. ضریب نوسان کمک می‌کند تا سایز سیم را کاهش داده و هزینه‌ها را کاهش دهید. با این حال، باید توجه داشت که در صورتی که بارها به طور همزمان فعال باشند، سایز سیم باید بر اساس جریان مجموعه بارها محاسبه شود.

۴.۲ انتخاب سایز سیم:

بعد از محاسبه جریان مجاز و در نظر گرفتن ضریب نوسان، می‌توانید سایز سیم را انتخاب کنید. در این مرحله، می‌توانید از جداول و نمودارهای مربوطه در استانداردها و راهنماهای فنی استفاده کنید. این جداول معمولاً سایز سیم را بر اساس جریان مجاز و نوع سیم (مس یا آلومینیوم) نشان می‌دهند.

۵.۲ برسی سایر عوامل:

در انتخاب سایز سیم، باید همچنین عوامل دیگری مانند طول سیم، نوع نصب (باز یا بسته)، محیط کاری (دما، رطوبت، و غیره) و استانداردهای محلی را در نظر بگیرید. این عوامل نیز می‌توانند تأثیری در تعیین سایز سیم داشته باشند.

۳.برای تعیین ظرفیت ژنراتورها و ترانسفورماتورها، مراحل زیر را می‌توان دنبال کرد:

۱.۳ شناسایی بار:

ابتدا باید بار مورد نیاز برق را شناسایی کنید. این شامل تمامی بارهای الکتریکی مصرفی در سیستم شما است مانند روشنایی، موتورها، دستگاه‌های الکتریکی و سایر تجهیزات. برای هر بار، باید توان (وات یا کیلووات) و فاکتور قدرت (cosφ) را مشخص کنید.

۲.۳ محاسبه بار مجموعی:

با جمع کردن تمامی بارهای الکتریکی، می‌توانید بار مجموعی سیستم را محاسبه کنید. این بار مجموعی نشان دهنده توان کل مصرفی در سیستم شما است.

۳.۳ فاکتور قدرت:

فاکتور قدرت (cosφ) نشان دهنده تطابق بین توان فعلی (Watts) و توان واقعی (VA) است. برای محاسبه ظرفیت ژنراتور یا ترانسفورماتور، باید فاکتور قدرت را بررسی کنید. معمولاً فاکتور قدرت باید در محدوده 0.8 تا 1 باشد. در صورتی که فاکتور قدرت پایین‌تر از 0.8 باشد، ممکن است نیاز به استفاده از ترانسفورماتور یا ژنراتور بزرگتری باشد.

۴.۳ عوامل دیگر:

در تعیین ظرفیت ژنراتورها و ترانسفورماتورها، باید عوامل دیگری مانند نوع بار (تک فاز یا سه فاز)، نوع سیستم (AC یا DC)، ولتاژ نیازی و شرایط کاری (مثلاً دما، رطوبت و غیره) را نیز در نظر بگیرید.

۵.۳ محاسبه ظرفیت:

برای محاسبه ظرفیت ژنراتور یا ترانسفورماتور، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید. برای محاسبه ظرفیت ژنراتور، باید توان مجموعی مصرفی سیستم را در نظر بگیرید و از طریق جداول و نمودارهای موجود در راهنماها و استانداردهای فنی، ظرفیت مورد نیاز را تعیین کنید. برای محاسبه ظرفیت ترانسفورماتور، باید توان مجموعی را در نظر بگیرید و با استفاده از روابط و جداول استاندارد، ظرفیت ترانسفورماتور را محاسبه کنید.

۶.۳ مشورت با متخصص:

در صورتی که محاسبه ظرفیت ژنراتورها و ترانسفورماتورها برای یک سیستم پیچیده یا بزرگ‌تر از حد آشنایی شما با موضوع است، بهتر است با یک مهندس برق یا متخصص در زمینه برق مشورت کنید. آنها می‌توانند بر اساس نیازها، شرایط و استانداردهای مربوطه، ظرفیت مناسب را برای ژنراتورها و ترانسفورماتورها تعیین کنند. همچنین، در اکثر کشورها، مقررات و استانداردهای خاصی برای تعیین ظرفیت تجهیزات برق وجود دارد که باید رعایت شود.

۴.بررسی افت ولتاژ بارها در دورترین نقاط

نیازمند انجام محاسبات و بررسی شرایط شبکه برق است. این کار باید توسط متخصصان برق و شبکه انجام شود و بسته به ویژگی‌های شبکه و بارهای موجود، روش‌های مختلفی برای بررسی افت ولتاژ وجود دارد.

در عمومی‌ترین حالت، برای بررسی افت ولتاژ در دورترین نقاط، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

۱.۴ محاسبه ولتاژ در نقاط دورتر شبکه:

با استفاده از محاسبات و فرمول‌های مربوطه، ولتاژ در نقاط دورتر شبکه محاسبه می‌شود. این روش نیازمند دسترسی به اطلاعات دقیق در مورد شبکه و بارها است.

۲.۴ استفاده از نرم‌افزارهای شبیه‌سازی:

با استفاده از نرم‌افزارهای شبیه‌سازی شبکه برق، می‌توان شرایط شبکه را شبیه‌سازی کرده و ولتاژ در نقاط دورتر را بررسی کرد. این روش دقیق‌تر و جامع‌تر است و به محاسبه افت ولتاژ در شرایط مختلف کمک می‌کند.

۳.۴ اندازه‌گیری ولتاژ در نقاط مختلف:

با استفاده از تجهیزات اندازه‌گیری ولتاژ، می‌توان ولتاژ در نقاط دورتر را مستقیماً اندازه‌گیری کرد. این روش به صورت عملی و در زمان واقعی انجام می‌شود.

در هر صورت، بررسی افت ولتاژ بارها در دورترین نقاط نیازمند دسترسی به اطلاعات دقیق در مورد شبکه، بارها، و ویژگی‌های فنی مربوطه است. توصیه می‌شود با متخصصان برق و شبکه همکاری کنید تا بررسی دقیق‌تری انجام شود و راهکارهای مناسب برای مدیریت افت ولتاژ ارائه شود.

۵.محاسبات اتصال کوتاه در طراحی تابلو برق

اتصال کوتاه به وقوع می‌پیوندد وقتی که دو یا چند سیم برق، که معمولاً به عنوان راه انتقال برق استفاده می‌شوند، به طور مستقیم به یکدیگر متصل شوند. این اتصال می‌تواند منجر به جریان بسیار بالا و افزایش ناگهانی در برقراری اتصال شود که می‌تواند خطر برانگیز و آسیب زننده باشد.

برای محاسبه اتصال کوتاه در طراحی تابلو برق، می‌توان از مراحل زیر استفاده کرد:

۱.۵ مشخص کردن خصوصیات سیستم:

ابتدا باید خصوصیات سیستم برقی را شناخت. این شامل نوع و ولتاژ سیستم، نوع و ظرفیت ترانسفورماتورها، مدارک و مشخصات محافظ، و همچنین خصوصیات کابل‌ها و سیم‌های اتصال می‌شود.

۲.۵ محاسبه جریان کوتاه:

در این مرحله، جریان کوتاه در نقاط مختلف سیستم، از جمله نقاط اتصال ترانسفورماتورها، تابلوها و دیگر موارد، محاسبه می‌شود. این محاسبه می‌تواند با استفاده از فرمول‌های مربوطه و استانداردهای برق مانند IEEE 242 انجام شود.

۳.۵ انتخاب محافظ:

بر اساس جریان کوتاه محاسبه شده، محافظ مناسب برای جلوگیری از خطرات اتصال کوتاه باید انتخاب شود. این شامل انتخاب محافظهای مداری مانند مینیاتورها، محافظهای نیمه خودکار یا محافظهای توزیع کننده می‌شود.

۴.۵ ارزیابی انتخاب محافظ:

بعد از انتخاب محافظ، باید ارزیابی شود که آیا محافظ انتخابی قادر به کنترل و مدیریت جریان کوتاه است یا خیر. این ارزیابی می‌تواند شامل بررسی توانایی محافظ در مقابل جریان کوتاه، زمان عملکرد محافظ و خصوصیات دیگر آن باشد.

۶.انتخاب و تنظیم حفاظت ها:

باید با دقت و با استفاده از فرمول‌ها، استانداردها و نرم‌افزارهای مربوطه انجام شود. توصیه می‌شود با متخصصان برق و طراحتابلو برق همکاری کنید تا محاسبات دقیق‌تری انجام شود و تابلو برق با ایمنی و کارایی لازم طراحی شود.

انتخاب و تنظیم حفاظت‌ها در سیستم‌های برق بسیار مهم است، زیرا آنها به جلوگیری از خطراتی مانند اتصال کوتاه، افت ولتاژ، بالا رفتن جریان و اتلاف تجهیزات کمک می‌کنند. در زیر فرایند انتخاب و تنظیم حفاظت‌ها را تشریح می‌کنم:

انتخاب و تنظیم حفاظت‌ها در سیستم‌های برق بسیار مهم است، زیرا آنها به جلوگیری از خطراتی مانند اتصال کوتاه، افت ولتاژ، بالا رفتن جریان و اتلاف تجهیزات کمک می‌کنند. در زیر فرایند انتخاب و تنظیم حفاظت‌ها را تشریح می‌کنم:

۱.۶ شناخت سیستم:

در ابتدا باید سیستم برقی را به خوبی شناخته و نیازمندی‌های حفاظتی را مشخص کنید. این شامل نوع سیستم (توزیع، قدرت، صنعتی و غیره)، نوع تجهیزات (مثل ترانسفورماتورها، موتورها، کلیدها و غیره) و نوع بارها (مثل روشنایی، تهویه، ماشین‌آلات و غیره) است.

۲.۶ تعیین نوع حفاظت:

بر اساس نوع تجهیزات و بارها، نوع حفاظت را تعیین کنید. برخی از انواع حفاظت شامل حفاظت از جریان بیش از حد (Overcurrent Protection)، حفاظت از جریان کوتاه (Short Circuit Protection)، حفاظت از ولتاژ افت (Under Voltage Protection) و حفاظت از ولتاژ بالا (Over Voltage Protection) است.

۳.۶ انتخاب حفاظت‌های مناسب:

بر اساس نوع حفاظت مورد نیاز، حفاظت‌های مناسب را انتخاب کنید. برای مثال، برای حفاظت از جریان بیش از حد، می‌توانید از محافظهای حفاظت از جریان (مانند مینیاتورها، محافظهای توزیع کننده) استفاده کنید. برای حفاظت از جریان کوتاه، ممکن است نیاز به حفاظت‌های جریانی مانند محافظهای کوتاه‌زمان (مانند مقاومتهای کوتاه‌زمان) یا محافظهای جریان (مانند محافظهای خازنی) باشد.

۴.۶ تنظیم حفاظت‌ها:

بعد از انتخاب حفاظت‌ها، باید آنها را به درستی تنظیم کنید. این شامل تنظیم جریانهای حفاظتی، زمانهای عملکرد و سطوح ولتاژ است. برای تنظیم دقیق حفاظت‌ها، باید با استفاده از دستورالعمل‌ها و استانداردهای مربوطه (مانند IEEE 242) عمل کنید.

۵.۶ ارزیابی حفاظت‌ها:

پس از تنظیم حفاظت‌ها، باید ارزیابی کنید که آیا آنها به درستی تنظیم شده‌اند یا خیر. این شامل ارزیابی قابلیت انطباق حفاظت با نیازهای سیستم، بررسی زمان عملکرد حفاظت در شرایط مختلف و ارزیابی دقت و قابلیت اعتماد حفاظت‌ها است.

۶.۶ آزمایش و تایید:

پس از انجام تنظیمات و ارزیابی حفاظت‌ها، باید آنها را آزمایش کنید و تایید کنید که به درستی عمل می‌کنند. این شامل انجام آزمایش‌های جریان کوتاه و جریان بیش از حد، بررسی زمان عملکرد حفاظت در شرایط واقعی و اطمینان از عملکرد صحیح حفاظت‌ها است.

توصیه می‌شود که در انتخاب و تنظیم حفاظت‌ها با متخصصان برق و استفاده از استانداردها و دستورالعمل‌های مربوطه همکاری کنید. همچنین، ممکن است نیاز به مدلسازی و شبیه‌سازی با استفاده از نرم‌افزارهای مهندسی برق مانند ETAP یا SKM PowerTools داشته باشید تا عملکرد حفاظت‌ها را در شرایط مختلف بررسی و بهینه سازی کنید.

۷.بررسی صحت عملکرد حفاظت‌ها و اطمینان از هماهنگی آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.

در زیر روش‌هایی برای ارزیابی صحت عملکرد حفاظت‌ها و هماهنگی آنها را توضیح می‌دهم:

۱.۷ آزمایش عملی:

یکی از روش‌های اصلی برای ارزیابی صحت عملکرد حفاظت‌ها، انجام آزمایش عملی است. در این روش، با ایجاد شرایط آزمایشی مشابه با شرایط واقعی، عملکرد حفاظت‌ها بررسی می‌شود. مثلاً برای حفاظت از جریان بیش از حد، جریان بیش از حدی در محدوده‌ای که حفاظت باید عمل کند، تزریق می‌شود و واکنش حفاظت بررسی می‌شود. این آزمایشات باید توسط فرد مجرب و با رعایت اصول ایمنی انجام شوند.

۲.۷ شبیه‌سازی و مدلسازی:

استفاده از نرم‌افزارهای شبیه‌سازی و مدلسازی برای بررسی عملکرد حفاظت‌ها و هماهنگی آنها بسیار مفید است. با استفاده از این نرم‌افزارها، می‌توانید سیستم برق را با جزئیات دقیق مدلسازی کرده و عملکرد حفاظت‌ها را در شرایط مختلف بررسی کنید. مدلسازی شامل شبیه‌سازی جریان‌ها، ولتاژها و زمان عملکرد حفاظت می‌شود. این روش به شما امکان می‌دهد تا هماهنگی بین حفاظت‌های مختلف را بررسی و بهینه سازی کنید.

۳.۷ بررسی دستورالعمل‌ها و استانداردها:

برای اطمینان از صحت عملکرد حفاظت‌ها، باید دستورالعمل‌ها و استانداردهای مربوطه را بررسی کنید. این دستورالعمل‌ها و استانداردها شامل روش‌های آزمایش، محدوده‌ها، زمان‌های عملکرد و ارزیابی صحت حفاظت‌ها است. با بررسی این دستورالعمل‌ها، می‌توانید اطمینان حاصل کنید که حفاظت‌ها به درستی پیاده‌سازی شده‌اند و از نظر فنی صحیح عمل می‌کنند.

۴.۷ بازبینی دوره‌ای:

حفاظت‌ها باید به صورت منظم و دوره‌ای بازبینی شوند. این شامل بررسی وضعیتوجه داشته باشید که به عنوان یک مدل زبانی هستم و قادر به بررسی صحت عملکرد حفاظت‌ها و اطمینان از هماهنگی آنها در محیط‌های واقعی نیستم. بررسی صحت عملکرد حفاظت‌ها و هماهنگی آنها به عهده متخصصان و مهندسان حوزه برق و الکترونیک می‌باشد. برای اطمینان حاصل کردن از صحت عملکرد حفاظت‌های خاص، بهتر است با متخصصان صنعت برق مشورت کنید و نصیحت می‌شود که همواره دستورالعمل‌ها و استانداردهای مربوطه را رعایت کنید.

۸. انتخاب تجهیزات جانبی در تابلو برق

این تجهیزات جانبی عمدتاً برای اتصال و حفاظت از سیستم برق استفاده می‌شوند. در زیر تجهیزات جانبی رایج در طراحی تابلو برق را بررسی می‌کنم:

۱.۸ قاطع مدار (Circuit Breaker):

قوطی‌ها یا قاطع‌های مدار از جمله تجهیزات اصلی در تابلو برق هستند. این قاطع‌ها برای قطع و وصل جریان الکتریکی در صورت وقوع خطا یا جریان بیش از حد استفاده می‌شوند. قاطع‌ها معمولاً به صورت ماکروسوئیچ یا دیسکونکتور طراحی می‌شوند و می‌توانند بر اساس جریان، ولتاژ یا سایر پارامترهای مشخصی عمل کنند.

۲.۸ رله حفاظت (Protection Relay):

رله‌های حفاظت برای تشخیص خطاها و محافظت از تجهیزات و سیستم برق استفاده می‌شوند. این تجهیزات بر اساس سیگنال‌های جریان، ولتاژ و دیگر پارامترها، خطاهای مختلف را تشخیص می‌دهند و سیستم را قطع یا وصل می‌کنند. رله‌های حفاظت معمولاً شامل رله‌های حفاظت جریان بیش از حد، حفاظت ولتاژ بیش از حد، حفاظت دیفرانسیلی و غیره هستند.

۳.۸ محافظت از ولتاژ بالا (Surge Protection):

تجهیزات محافظت از ولتاژ بالا برای جلوگیری از ورود تغییرات ناگهانی ولتاژ (سوئیچینگ، صاعقه، نوسانات شبکه و غیره) به تجهیزات الکتریکی استفاده می‌شوند. این تجهیزات معمولاً شامل محافظت از سوئیچینگ، محافظت از صاعقه و محافظت از فشار موج (Surge Arrester) می‌شوند.

۴.۸ ترانسفورماتور (Transformer):

ترانسفورماتورها برای تغییر ولتاژ و جریان بین قسمت‌های مختلف سیستم برق استفاده می‌شوند. آنها کاربردهای مختلفی دارند، از جمله تامین برق به بارهای مختلف با ولتاژ‌ها و جریان‌های متفاوت و جداسازی قسمت‌های مختلف سیستم.

۵.۸ سوئیچ‌ها وکلیدها (Switches and Disconnects):

سوئیچ‌ها و کلیدها برای کنترل وصل و قطع برق به تجهیزات مختلف در تابلو برق استفاده می‌شوند. آنها به عنوان وسیله‌ای برای روشن و خاموش کردن تجهیزات و قطع وصل کردن آنها در صورت نیاز عمل می‌کنند.

۶.۸ نمایشگرها و مانیتورها (Displays and Meters):

نمایشگرها و مانیتورها برای نمایش وضعیت و پارامترهای مختلف سیستم برق استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند شامل نمایشگرهای ولتاژ، جریان، توان، فرکانس و سایر پارامترهای مشابه باشند.

۷.۸ سنسورها و ترانسمیترها (Sensors and Transmitters):

سنسورها و ترانسمیترها برای اندازه‌گیری پارامترهای مختلف مانند درجه حرارت، فشار، رطوبت و سایر پارامترها استفاده می‌شوند. آنها اطلاعات را به سیستم کنترلی یا نمایشگرها منتقل می‌کنند.

 

استانداردهای مربوط به طراحی تابلو برق

بستگی به منطقه جغرافیایی و کشوری که در آن فعالیت می‌کنید وابسته است. در زیر، چندین استاندارد بین‌المللی رایج در طراحی تابلو برق را معرفی می‌کنم:

۱. استاندارد IEC 61439:

این استاندارد توسط کمیته برق جهانی (IEC) تهیه شده است و الزامات طراحی، تولید و آزمایش تابلوهای برق توزیع را تعیین می‌کند.

۲. استاندارد IEC 60947:

این استاندارد نیز توسط کمیته برق جهانی (IEC) تهیه شده است و الزامات ایمنی و عملکرد برقکاهای کنترلی و تجهیزات مشابه در تابلوهای برق را تعیین می‌کند.

۳. استاندارد ANSI/IEEE C37:

این استاندارد توسط انجمن مهندسان برق و الکترونیک آمریکا (IEEE) تهیه شده است و الزامات برقکاها، قوطی‌ها و دیگر تجهیزات برقی را در سیستم‌های قدرت تعیین می‌کند.

۴. استاندارد NFPA 70 (NEC):

این استاندارد توسط انجمن ملی حفاظت آتش‌سوزی آمریکا (NFPA) تهیه شده است و الزامات الکتریکی و ایمنی در محیط‌های برقی را تعیین می‌کند.

۵. استاندارد BS 7671:

این استاندارد برقی بریتانیا (British Standard) است و به عنوان مجموعه قوانین برقی ملی بریتانیا معروف است. این استاندارد الزامات طراحی و نصب تابلوهای برق را در بریتانیا تعیین می‌کند.

 

بخش ورودی در طراحی تابلو برق :

معمولاً شامل اجزایی است که نیازمند ورود و اتصال به تابلو برق می‌باشند. این بخش معمولاً شامل عناصر زیر است:

۱. قطع‌کننده‌ها (Circuit Breakers):

قطع‌کننده‌ها برای حفاظت از مدارهای برقی در برابر جریان‌های بیش از حد و یا خطاهای دیگر استفاده می‌شوند. آنها به طور معمول برای قطع و وصل کردن مدارها استفاده می‌شوند و باید در بخش ورودی تابلو برق قرار گیرند.

نویسنده :مهندس امین کرمی کارشناس ارشد بر قدرت

۲. قوطی‌های انتقال (Busbars):

قوطی‌های انتقال برق برای توزیع برق درون تابلو استفاده می‌شوند. آنها جریان برق را از سیستم توزیع اصلی به اجزای دیگر تابلو هدایت می‌کنند. قوطی‌های انتقال باید در بخش ورودی تابلو برق قرار گیرند و به درستی متصل شوند.

۳. محافظ (Fuses):

محافظ‌ها برای حفاظت از مدارها در برابر جریان‌های بیش از حد استفاده می‌شوند. آنها به طور معمول در بخش ورودی تابلو برق قرار می‌گیرند و در صورت وقوع خطاها و جریان‌های بیش از حد، قطع می‌شوند تا مدارها را محافظت کنند.

۴. سیستم اتصال (Connection System):

سیستم اتصال برای اتصال کابل‌ها و سیم‌های ورودی به تابلو برق استفاده می‌شود. این سیستم باید اتصالات مطمئن و محکمی را بین کابل‌ها و تابلو برق ایجاد کند تا جریان برق به طور صحیح جریان یابد و خطرات احتمالی را کاهش دهد.

توجه داشته باشید که نحوه طراحی و مشخصات دقیق بخش ورودی تابلو برق بستگی به نیازهای خاص پروژه، استانداردهای محلی و قوانین برق مربوطه دارد. در هر صورت، همواره توصیه می‌شود با مهندسان برق مجرب یا مشاوران متخصص در زمینه طراحی تابلو برق همکاری کنید تا الزامات ایمنی و فنی را رعایت کنید.

نویسنده :مهندس امین کرمی کارشناس ارشد بر قدرت

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *